Tag speelruimte
Het probleem met technische schuld op je backlog
Zo gaat mijn team om met het monitoren van technische schuld: we prikken elke Sprint een moment waarop we er met elkaar over praten, en als we het belangrijk genoeg vinden om er wat aan te doen, dan voeren we een Product Backlog Item op om die schuld weg te werken. Die aanpak werkt goed - goed genoeg, in elk geval. De technische schuld van onze huidige applicatie blijft grotendeels binnen de perken. En bovendien - dat is nog veel belangrijker - is iedereen in het team op de hoogte van het feit dat sommige plekken verbetering behoeven, en welke plekken dat zijn. Maar toch zit iets me niet helemaal lekker in die aanpak.
Tevreden ontwikkelaars én stakeholders dankzij speelruimte
Dit is denk ik voor veel teams een herkenbare situatie: de ene Sprint verbranden jullie achttien effort points, de volgende twintig, de keer daarop vijftien. Wat is dan de capaciteit van het team? Hoe kun je voorspellen wat jullie de volgende Sprint gaan opleveren, als de capaciteit fluctueert van keer tot keer? Het antwoord is: dat kun je niet. Maar in The Art of Agile Development van James Shore vond ik hier een oplossing voor.