Tag procesverbetering
Testen: een retrospectief in vijf fasen
Het leek me zinvol om te reflecteren op de ontwikkeling die mijn team en ik door hebben gemaakt op het gebied van testen. Want – en dat is goed nieuws – de manier waarop we het testen van onze software aanvliegen is radicaal veranderd sinds ik begon als ontwikkelaar.
Drie kernwaarden
Onlangs beschreef ik hoe het formuleren van kernwaarden zou kunnen helpen in het verbeteren van het softwareontwikkelproces. Als oefening heb ik, voor mezelf, drie van zulke waarden geformuleerd, drie zaken die ik persoonlijk belangrijk vind wanneer ik software ontwikkel.
Formuleer je kernwaarden
Hoe ziet softwareontwikkeling er – volgens jou – idealiter uit? Hoe functioneert een ontwikkelteam op de toppen van z’n kunnen? Wat is de verhouding tot hun stakeholders en collega’s? Hoe ondersteunt het management daarin? – Als je dat plaatje eenmaal scherp hebt, wat kun je dan concluderen over de kernwaarden van waaruit je software ontwikkelt?
Doe je wel écht aan continuous integration?
Clare Sudbery stelde een goede vraag op GOTO Amsterdam: doe je écht aan continuous integration (CI), of denk je dat alleen maar? Dat roept de vraag op: wat is “echte” CI?
De tester als code reviewer
Mijn team heeft onze tester onlangs tot verplichte reviewer gemaakt voor elk pull request (PR). Hij heeft een heel specifieke opdracht – drie, eigenlijk: 1. Ga na of het PR unit- of integratietests bevat. Zo nee, keur het PR dan af. 2. Ga na of je de unit- en/of integratietests kunt begrijpen. Zo nee, keur het PR dan af. 3. Ga op basis van de unit- en/of integratietests na of de code werkt zoals bedoeld. Zo nee, keur het PR dan af. Pas als aan alle drie voorwaarden is voldaan, is het PR klaar om naar de main branch te mergen.
Iteratief verbeteren in de praktijk
Er was een briefje op de deur geplakt, de deur richting de wc’s: “Dicht houden in verband met de kou!” Er was een dingetje dat je moest weten. Als die deur eenmaal dicht was, dan kon je de afdeling softwareontwikkeling alleen nog maar uit – niet meer in. Een slimme ontwikkelaar liet die deur dus op een kier staan. En we waren allemaal slimme ontwikkelaars – misschien was het daarom wel zo koud, bedenk ik nu.
Het is niet jouw verantwoordelijkheid een onmogelijke deadline te halen
Er gebeurt iets wonderlijks wanneer je tegen een ontwikkelteam zegt dat die en die feature een deadline heeft: ze gaan hun best doen om die deadline te halen. Dat is een nobel streven, natuurlijk. Maar het is ook een gevaarlijk gegeven. Want niet elke deadline voor elke feature is even realistisch. Een team dat, ongeacht de haalbaarheid, gaat rennen om die deadline te halen, werkt zichzelf – en haar stakeholders – in de nesten.
Leren leren op het werk
De mens is een lerend wezen. Wie zijn ogen ervoor openhoudt, ziet dat we haast elke dag wel een nieuw inzicht opdoen. Maar zodra men aan het werk gaat, lijkt een groot deel van de mensen die lerende houding thuis te laten. Sterker nog, goedbedoelde leerinitiatieven worden van tijd tot tijd zelfs met vijandigheid begroet. Waarom? Zijn we toch niet zo lerend als je op voorhand zou denken?
Tijdreis
Ik vroeg mijn collega’s: “Wat doet dit ding precies?” - waarop ze prompt de code tevoorschijn haalden en me stap voor stap door het importproces loodsten. Het was alsof ik terug werd geslingerd naar het begin van mijn ontwikkelcarrière, toen we met z’n allen een twaalf jaar oude legacy applicatie onderhielden die alleen te doorgronden was door nauwgezet de code te doorlopen. Wat blijkt: tijdreizen bestaat - je hoeft alleen maar bij een ander team te buurten.
Wel code reviews, geen pull requests
Tijdens een Sprint Retrospective zei ik: “Ik heb het gevoel dat het te lang duurt voordat onze pull requests (PR’s) worden gecodereviewd. Hebben andere mensen datzelfde idee?” Ja, ze hadden hetzelfde idee. We spraken af: als je merkt dat er niets met je PR gedaan wordt, trek dan iemand even aan de jas. Het is een oplossing die vooralsnog goed genoeg werkt. Maar hij laat een belangrijke oorzaak - misschien wel dé belangrijkste oorzaak - van het probleem in stand: het bestaan van PR’s überhaupt.