Tag agile ontwikkeling
Erfenissen van waterval
Op het Najaarsevenement van TestNet betoogde ik dat testers een belangrijke rol hebben te spelen in het reviewen van code. Tijdens de voorbereiding van mijn presentatie realiseerde ik me dat mijn team, alle Agile ambities ten spijt, in zijn denken nog diep verankerd zit in het gedachtegoed van de watervalopvatting van softwareontwikkeling.
Sprints zijn geen miniwatervallen
Een tijd geleden viel ik midden in een discussie over de zin en de onzin van Scrum. De ene partij vond Scrum een vooruitgang ten opzichte van de traditionele manier van werken. De andere partij vond Scrum onzin. Ik vond z’n argumenten tegen Scrum onzin.
De vraag achter de vraag ontdekken
Requirements engineering is… moeilijk. Heel moeilijk. Het achterhalen van de systeemvereisten vraagt een enorme inspanning van requirementsanalisten. Het op te lossen probleem is immers altijd vager, minder gedefinieerd dan de absolute precisie die software verlangt. Analisten moeten belanghebbenden de juiste vragen weten te stellen om een vertaalslag te kunnen maken van business naar IT. Gelukkig hoeven ze dat niet alleen te doen. Handboek requirements van Nicole de Swart is een onmisbare gids in dit proces.
Aantekeningen over requirements - deel 2
Het opstellen van de juiste requirements is één van de moeilijkste onderdelen van softwareontwikkeling. In een eerdere blog beschreef ik de eerste acht lessen die Karl Wiegers of dit onderwerp formuleerde in Software Development Pearls. In deze blog volgen de tweede acht.
Aantekeningen over requirements - deel 1
Het moeilijkste onderdeel van softwareontwikkelen is niet het juist bouwen, maar het juiste bouwen. Vaak zwoegen programmeurs dagenlang op hun code en worstelen testers zich door het resultaat heen, om er pas helemaal op het eind van de ontwikkelcyclus achter te komen dat er iets is gebouwd waar eindgebruikers niet helemaal (of: helemaal niet!) op zaten te wachten. Het scheppen van een juist beeld van wat er gemaakt moet worden is misschien wel de belangrijkste stap in het ontwikkelen van software - en niet zelden de minst ontwikkelde.
Gedachten over modelaanpassingen
Wanneer er modelwijzigingen in het spel zijn, dan is een wijziging van de code alléén niet voldoende. Je zult ook moeten zorgen voor een migratie die de oude data omzet naar het nieuwe model. Zo’n migratie kan verschillende vormen aannemen - big bang of stapje voor stapje -, maar dat ‘ie er moet komen, staat vast. De vraag waar ik me op wil richten is: wannéér moet die migratie er komen?
Gedachten naar aanleiding van een PI-planning
Ik had onlangs het geluk aanwezig te mogen zijn bij een Program Increment-planning - kortweg: PI-planning. Het was de tweede die mijn werkgever ooit organiseerde, en de eerste waar ontwikkelaars bij aanschoven. Het was een hele ervaring. En ik zal in wat volgt kort reflecteren op die ervaring.
Wat is de O in SOLID nog waard?
Een ontwikkelaar die eens code schrijft en deze nooit meer aan denkt te hoeven passen, is een ontwikkelaar die rot in zijn applicatie verwelkomt. Een al te strikte naleving van het Open-closed principe (OCP) getuigt van een ronduit onverantwoorde houding - in elk geval binnen de context van Agile ontwikkeling. Waar komt de aantrekkingskracht van het OCP dan vandaan?
De Standup is geen statusmeeting
In The Art of Agile Development van James Shore kwam ik een zinsnede tegen die me deed opveren: de Daily Standup (ook wel Daily Scrum genoemd) is geen statusmeeting. - Laten we kijken wat dat betekent.
Tevreden ontwikkelaars én stakeholders dankzij speelruimte
Dit is denk ik voor veel teams een herkenbare situatie: de ene Sprint verbranden jullie achttien effort points, de volgende twintig, de keer daarop vijftien. Wat is dan de capaciteit van het team? Hoe kun je voorspellen wat jullie de volgende Sprint gaan opleveren, als de capaciteit fluctueert van keer tot keer? Het antwoord is: dat kun je niet. Maar in The Art of Agile Development van James Shore vond ik hier een oplossing voor.