Vijf haiku's over software ontwikkelen - Vol. 5
Ik ben zó dichtbij / deze bug te fixen sinds / twee dagen of drie.
Het probleem met technische schuld op je backlog
Zo gaat mijn team om met het monitoren van technische schuld: we prikken elke Sprint een moment waarop we er met elkaar over praten, en als we het belangrijk genoeg vinden om er wat aan te doen, dan voeren we een Product Backlog Item op om die schuld weg te werken. Die aanpak werkt goed - goed genoeg, in elk geval. De technische schuld van onze huidige applicatie blijft grotendeels binnen de perken. En bovendien - dat is nog veel belangrijker - is iedereen in het team op de hoogte van het feit dat sommige plekken verbetering behoeven, en welke plekken dat zijn. Maar toch zit iets me niet helemaal lekker in die aanpak.
Het geweten aan het woord
Ik heb mijn huiswerk niet gemaakt voor de cursus coachend begeleiden. Ironisch genoeg moest dit natuurlijk gebeuren bij de reflectie op de hoofdstukken in Nicolette Kats Coachen met een leeg hoofd waarin de coach als geweten wordt behandeld. Het goede nieuws is dat ik, nu ik weken na dato alsnog een blog aan het onderwerp besteed, kan concluderen dat mijn eigen geweten toch nog enigszins functioneert.
Is kunstmatige intelligentie wel écht intelligent?
Kunstmatige intelligentie (ook wel artificiële intelligentie of kortweg AI genoemd) heeft de laatste jaren een enorme opmars gemaakt. AI neemt een steeds prominentere plek in in het dagelijks leven: van vertaalmachines tot gepersonaliseerde advertenties tot gerobotiseerde obers. Hoog tijd dus om filosofisch op dit fenomeen te reflecteren. Wat is AI? Kunnen computers echt denken? Wat is denken überhaupt? En wat zijn de ethische en politieke implicaties van de steeds grotere rol die AI in de samenleving speelt? Deze en andere vragen komen aan bod in Guido van der Knaaps Van Aristoteles tot algoritme: Filosofie van kunstmatige intelligentie.
Testen via de voordeur
Het ideaal van Test-Driven Development is dit: al coderend breid je je testsuite uit, zonder ooit één test te hoeven herschrijven. Het toevoegen van nieuwe functionaliteit gebeurt op zijn best binnen de kaders van een bestaande API. Op zijn slechtst leidt het tot uitbreidingen daarvan - meer niet. Er is, denk ik, een manier om dichter bij dat ideaal te komen. Dat ideaal bereik je door te testen via de voordeur. Dat houdt kort gezegd in dat je je logica idealiter test via dezelfde route als een gebruiker van je code.
Mijn eerste testgedreven stapjes
Na niet één, niet twee, niet drie, niet vier, maar vijf blogs over Test-Driven Development had ik ervoor nodig, voordat ik het aandurfde. Maar nu is het dan eindelijk zover: onlangs heb ik de eerste testgedreven stapjes gezet in mijn professionele carrière. Een mijlpaal!
Fietsen met tegenwind
Een tijd geleden schreef ik over leren in je codebase. In die blog zette ik uiteen waarom het mijns inziens geen goed idee is om je zelfstudieproject te koppelen aan de productiecode waar je team aan sleutelt. Er is nog een reden waarom je je leerproject verre moet houden van productiecode. - En die reden is dezelfde reden als waarom je niet anderhalf uur naar je werk moet willen fietsen om je buikje weg te werken en/of je hoofd leeg te maken. Als ik die reden in één woord moet vangen, dan is het: druk.
Wat is de O in SOLID nog waard?
Een ontwikkelaar die eens code schrijft en deze nooit meer aan denkt te hoeven passen, is een ontwikkelaar die rot in zijn applicatie verwelkomt. Een al te strikte naleving van het Open-closed principe (OCP) getuigt van een ronduit onverantwoorde houding - in elk geval binnen de context van Agile ontwikkeling. Waar komt de aantrekkingskracht van het OCP dan vandaan?
De Standup is geen statusmeeting
In The Art of Agile Development van James Shore kwam ik een zinsnede tegen die me deed opveren: de Daily Standup (ook wel Daily Scrum genoemd) is geen statusmeeting. - Laten we kijken wat dat betekent.
Heb je die setter echt nodig?
"prop" + tab + tab - welke C#-ontwikkelaar maakt niet bijna dagelijks dankbaar gebruik van dat code snippet om zijn ontwikkelsnelheid te verhogen? Standaard properties zijn zo alomtegenwoordig in de wereld van objectgeoriënteerd programmeren in het algemeen - en C# in het bijzonder - dat je er haast niet meer bij stilstaat dat het ook anders kan. Maar dat het ook anders kan, leerde ik dankzij Spencer Schneidenbach, in een uitstekende lezing over immutability (onveranderlijkheid).